لباس روحانیت قداست دارد

در طول تاریخ همواره لباس روحانیت نمادی از دین اسلام بوده و پوشاننده آن را حامل و بازگوکننده سخنان ائمه و قرآن معرفی کرده است. بگذریم از اندک افرادی که از این لباس سوء استفاده کرده و می کنند، اما کماکان این لباس از شان و جایگاه ویژه‌ای در اذهان عمومی مردم برخوردار است.
مقام معظم رهبری در تاریخ 1371/11/25 در دیدار جمعی از روحانیون پیرامون آبروی روحانیت شیعه می‌فرمایند:

«بنده مکرّر عرض کرده‌ام که ما نباید خیال کنیم آبروی نسل فعلی روحانیت موجب این شد که مردم به سمت انقلاب اسلامی گرایش پیدا کنند. نه؛ این اشتباه است. بلکه آبروی هزار ساله روحانیت، که یک ذخیره تمام نشدنی بود، موجب این پیروزی‌ها و موفّقیت‌ها گردید. این آبروی هزارساله، عبارت است از آن اعتباری که در طول قرن‌های متمادی، از علم و تقوای علمای بزرگ به دست آمده است ... یعنی هزاران انسان برگزیده، عمرهایشان را به طهارت و تقوا گذراندند، مجموعه‌های علمی سطح بالا به وجود آوردند و آثار علمی ارائه دادند، تا بتدریج یک جامعه و یک ملت را به روحانیت - به صورت بنیادین - معتقد کردند. این نیست که عدّه‌ای؛ مردم یک عهد و زمان و نسلی، کسی را بخواهند، امّا نسل بعد نخواهند. وقتی که محبّتی، بنیادی و عمیق شد، به مثابه خصال انسانی، از نسلی به نسل دیگر به ارث میرسد.»

ایشان در مراسم عمامه‌گذاری جمعی از طلّاب‌ به تاریخ 1368/10/26 نیز پیرامون اهمیت لباس مقدس روحانیت می‌فرمایند:

«این لباس، هزار سال است که لباس علم می‌باشد ... هزار سال است که زىّ اهل علم در روحانیت شیعه، از زمان شیخ مفید و شیخ طوسی تا حالا، محور و مرکز امید مردم برای امور بوده است.»

اما سینمای ایران با رفتارهای غلط که از فحوای فیلم‌ها تا ظاهر بازیگرانش را در بر می‌گیرد، مکرراً دست به اقداماتی می‌زند تا قطار توهین به روحانیت و لباسی که بزرگان ما می‌گویند احترام به آن به واسطه‌ی احترام به پیامبر و اهل بیت (علیهم‌السلام) است، از حرکت نایستد.
از اداها و حرف‌های رکیک پرویز پرستویی در فیلم توهین‌آمیز مارمولک گرفته تا نمایش برخوردهای نادر برخی از طلاب افراطی در فیلم‌هایی که حتی در مجموع، پیام خوبی دارند. از خواندن شبانه جوشن کبیر (آن هم سه مرتبه) تا باربری با وانت بار به عنوان شغل دوم. از عمامه‌های نامرتب و شخصیت‌های شلخته‌ی نمایش داده شده از روحانیون گرفته تا سخن گفتن به سبک یک بازاری عربده‌کش و …
اما همه‌ی اینها به دور از واقعیت‌های موجود در حوزه‌های علمیه است. فضای تحصیلی و زندگی در حجره و حوزه‌های علمیه زیبایی‌هایی دارد که متاسفانه هنوز کارگردانی نتوانسته به خوبی آن را به تصویر بکشد. از نوع رفتارهای زیبا و دوست‌داشتنی طلاب با یکدیگر تا سرگرمی‌ها و شیطنت‌ها و مجالس دورهم نشینی و حتی نوع درس خواندن و احترام به استاد و…
در عوض ما به‌جای دیدن این صحنه‌ها، روز به روز شاهد صحنه‌هایی هستیم که باید به حال مسئولین و کارگردانان امروز ماتم بگیریم.
جدیدترین مورد از این دست اقدامات در رونمایی از پوستر فیلم «پارادایس» به کارگردانی علی عطشانی مشاهده شده. پوستری با حضور دو روحانی و یک زن بی‌حجاب!! در این پوستر، مهران رجبی ملبس به لباس روحانیت ایستاده و همراه دختری فرنگی و بدون حجاب، عکس سلفی می‌گیرد!
توجه به این نکته‌ی مهم لازم است که مضمون این فیلم، حتی اگرچنان‌که کارگردان فیلم ادعا می‌کند، مضمونی دینی باشد، بازهم مجوزی نخواهد شد برای این‌که مسأله‌ی قداست لباس روحانیت را در نظر نگیریم.
روز گذشته کارگردان این فیلم تأکید کرد، پوستر منتشرشده درفضای مجازی، پوستر اصلی نیست و این طرح اولیه مورد تأیید قرار نگرفته است. با این حال باید پرسید چه کسی این پوستر را درفضای مجازی پخش کرده است؟ آیا این حرکت نوعی ترفند تبلیغاتی برای ایجاد حساسیت و جنجال نیست؟
جالب این‌که در پی انتشار پوستر فیلم، اداره‌ی کل سینمای حرفه‌ای سازمان سینمایی با انتشار بیانیه‌ای ضمن تأکید بر این مسأله که «پارادایس» پروانه نمایش ندارد، انتشار هرگونه مواد تبلیغی (از قبیل پوستر، تیزر و...) قبل از دریافت پروانه نمایش را تخلف دانسته است.
با توجه به این تفاصیل، کمترین انتظاری که می‌توان از مسئولین امر داشت، برخورد جدی با این فیلم و سازندگان آن است. باشد که یک‌بار برای همیشه جلوی سوءاستفاده‌ها و بی‌حرمتی‌ها گرفته شود.
والسلام علی من اتبع الهدی